فاطر24؛ در سالهای اخیر روند فرهنگی و البته ی جامعه به گونه ای بوده است که سخن گفتن از مسئله ی حجاب اندکی سخت می نماید.
اما چندی قبل در یکی از ادارات مطلبی دیدم که مرا ناگزیر دست به قلم کرد تا علیرغم سهل و ممتنع بودن مسئله جرأت به خرج داده و چند خطی در این خصوص بنگارم.
آری این همان تیتر مطلب یا در واقع برنامه تدوین شده یکی از سازمانهای دخیل در عرصه فرهنگ بود که توجه مرا به خود جلب کرد.
در توضیح این تیتر آمده بود : در نتیجه فعالیت ها و برنامه های فرهنگی وضعیت حجاب در سال 1404 بایستی به گونه ای باشد که در محله های شهر بی حجاب و کم حجابی مشاهده نشود!!
شاید در نگاه اول مسئله زیاد مهمی به نظر نرسد اما با کمی دقت و هوشیاری می شود به عمق مسئله ژی برد. اکنون حدود 10 سال از آن چشم انداز 20 ساله ای که قرار بود در سال 1404 به آن برسیم می گذرد. هر چند در یک سال گذشته از شتاب قبلی ژیشرفتها بنا به گزارشهای بین المللی کاسته شده و بعضا با عقب گرد روبه رو بوده ایم لیکن دست آوردهای بسیاری نیز در راه رسیدن به اهداف کلی آن داشته ایم. مخصوصا در زمینه های علمی همچون نانو ، سلولهای بنیادی و هسته ای و عرصه های تسلیحاتی و نظامی .
چشم انداز فرهنگی 1404 هر چه باشد بی شک یکی از مولفه های اصلی و اولیه آن می بایستی سازگار شدن شکل ظاهری جامعه با باورهای دینی و مذهبی آم باشد که حجاب از بدیهی ترین آن ظواهر خواهد بود.
اما با کمال تعجب و صد البته تأسف باید اذعان کنیم که علیرغم تصویب چشم انداز فرهنگی بیست ساله از سوی شورای مهندسی فرهنگی شورای انقلاب فرهنگی ، نه تنها تا به حال به صورت روشن و واضحی برای مردم تشریح نشده بلکه در عمل نیز از آنچه در ابتدای این برنامه داشته ایم حرکتی رو به قهقرا را داشته و در آستانه سقوط فرهنگی قرار گرفته ایم.
گذشته از سئوالات کلیشه ای متداولی همچون اینکه واقعأ چه کسانی در این امر مسئول اند ( چرا که حد اقل مسئولین این امر خود بر مسئول بودن خود واقفند) و یا اینکه چرا اینگونه شده و می شود ؛ سئوال ساده تر و در عین حال بنیانی ترو عامه ژسندانه تر نگارنده که بر آمده از چندین جلسه صحبت با دغدغه مندان فرهنگی جامعه می باشد این است که آیا مسئولان ما واقعأ خوابیده اند یا خود را به خواب زده اند؟؟
آیا در سالاهای اخیر ازبانه های آتش بی حجابی در جامعه که جرقه های اصلی آن با شعار آزادی در برخی دولتها زده شد و شعله ور گشت رو به خاموشی رفته یا هر روزمان بدتر از دیروزمان بوده است؟؟
هر گاه که مسئله فرهنگ مطرح شده به تبع آن موضوع حجاب اوج گرفته و در این میان حد اقل سه طیف ابراز وجود کرده اند؛ گروهی ژست متمدنانه به خود گرفته و برای جلب توجه و کسب رآی بی حجابان در روزهای مبادای ی حجاب را أمری شخصی قلمداد کرده و دخالت در آن را مجاز ندانسته اند و گروهی نیز با آن با آن به صورت قهری برخورد کرده و پلیس بازی راه انداخته اند! در این میان گروهی نیز میانجیگرانه به پا خواسته و فریاد کار فرهنگی و مدت دار بر آورده اند اما ماحصل همه جنجالها ،بر خوردها و فریاد ها همان است که امروز در کف خیابانها می بینیم؛ اقزایش روز افزون بی حجابی ، بی بند و باری و افسار گسیختگی فرهنگی که گزارش دست اندرکاران مجلس مبنی بر اسفناک بودن وضع روابط خاص در جامعه نیز تأییدی بر این مدعاست.
آری مسئولان ما یادر خوابند که بدا به حال آنان که در بهبوهه ی شبیخون فرهنگی به خواب رفته اند و اگر خود را به خواب زده اند که وای بر ما و بر آنان که سکان فرهنگی کشور را به دست نااهلانی راحت طلب سپرده ایم که انگونه کشتی فرهنگ یک ملت را به ناکجا آباد هدایت می کنند.مسئولانی خود باخته که می دانند انتهای این مسیر نه رسیدن به چشم انداز 1404 که فرو غلتیدن و سقوط در ورطه فرهنگ غربی است.
مسئولانی که به نظر می رسد برای برخی از آنها 1404 نه یک چشم انداز که یک مانع بر سر غربیزاسیون فرهنگ اصیل اسلامی ایرانی است.
افکار ماکیاولی میهمان خانه های ایرانی
تحریم‌ها؛ نبرد بر سر ناکارآمدی مکتب اومانیستی در مقابل مکتب الهی
فرهنگی ,اند ,های ,حجاب ,چشم ,بی ,چشم انداز ,را به ,در این ,است که ,به خواب
درباره این سایت