لرزه بر پایه‌های مستحکم سلطنت شاهانه جاسبی

گروه ی خبرگزاری دانشجو»، محمد اصغری مرجانلو؛  بهار سال 90 بود که با زمزمه تغییر ترکیب هیئت امنای دانشگاه آزاد به اصطلاح اسلامی بعد از سالیان سال بار دیگر بارقه های امید در دل دغدغه مندان سرنوشت این دانشگاه به تابیدن گرفت و آنان سعی در آرام کردن خشم درونی خود، نه پاک کردن آن، از ننگ و داغ تاریخی که نمایندگانشان در خانه ملت بر پیشانی مجلس اصولگرا زده بودند، کردند.

 

ننگی که وابستگی همه آنانی که ادعای پوچ استقلال رأی و تصمیم گیری بر اساس خیر و صلاح مردم آنها گوش فلک را کر کرده بود را بیش از پیش آشکارتر کرده، پرده از رابطه های پنهانی بسیاری دریده و قیمت رأی نمایندگان مردم را در بورس رسانه های جمعی آشکارا بیان کرد.

 

اما با وجود تغییر ترکیب و با گذشت بیش از چهار ماه از آن تاریخ، به نظر می رسد هیچ انگیزه ای برای تغییر مدیریت دانشگاه آزاد وجود ندارد، بلکه با انتشار برخی اخبار و موضع گیری ها، حوزه نفوذ و قدرت نرم دست اندر کاران این دانشگاه آشکارتر شده، و به وضوح می توان دریافت که در این مدت بر خلاف آنانی که دغدغه تغییر در وضعیت دانشگاه آزاد را داشتند و با لغو قانون ننگین و ضد اسلامی وقف دانشگاه آزاد و در ادامه تغییر ظاهرأ صوری هیئت امنای دانشگاه زمان را به غفلت زدگی گذرانده اند.

 

مسئولان ی این دانشگاه آرام ننشسته و با عملیاتی مرموز رأی و نظر همان هایی که چشم امید دغدغه مندان گشته بودند را به قیمتی فعلأ نامعلوم خریداری کرده، و آنقدر از ماندن خود مطمئن شده اند که سفرهای استانی و شهرستانی خود را به تقلید از دولت قدیمأ کریمه عزیز آغازیده اند.

 

سفرهایی که با سوتی بزرگ فرهاد دانشجو مبنی بر موكول شدن تشکیل جلسه هیئت امنای جدید جهت تصمیم گیری در خصوص تغییر در ریاست دانشگاه به زمانی بعد از انتخابات، بیشتر رنگ و بوی انتخاباتی گرفته و در حالی که هنوز پرونده دخالت دانشگاه آزاد در فتنه 88 نه تنها در دادگاه های قانون که در دادگاه اذهان عمومی نیز بسته نشده، شائبه حضور و سرمایه گذاری مدیریت این دانشگاه در عرصه انتخابات مجلس نهم را بیش از پیش تقویت کرده، و با سابقه معلوم خود نگرانی های بسیاری را در دل دغدغه مندان ایجاد نموده است.

 

با بررسی هر چند کوتاه تاریخ درگیری دولت کریمه عزیز و پیغام و پس غام های رد و بدل شده بین طرفین  بحق موجبات خوشحالی طیف خواهان تغییر در سلطنت دانشگاه آزاد را فراهم ساخته بود، و در ادامه سکوت مرموز و بعضأ حمایت پنهان و آشکار دستگاه اجرایی از ادامه روند فعلی دانشگاه آزاد نگرانی ها را دوچندان نموده است.

 

از سوی دیگر زمزمه های حاکی از حمایت جریان موسوم به جریان انحرافی از مدیریت فعلی دانشگاه آزاد پازل مربوط به مسئله بغرنج آن را بیش از پیش پیچیده تر کرده، و جورچین آن را سخت تر نموده است. پازلی که رفته رفته آشکارتر می شود که خود تکه ای کوچک از یک پازل بزرگ تر و پیچیده تر بوده، و به نظر می رسد بیشتر قسمت های بازی تا کنون فقط در جهت بدست گیری جریان افکار عمومی و همراه ساختن آن با خود بوده، و امروز با نزدیک تر شدن ایام انتخابات می بایستی حداقل به صورت مقطعی پول و نفوذ دانشگاه آزاد در خدمت جریانی خاص قرار گیرد که صد البته می بایستی امتیازاتی نیز برای دانشگاه آزاد از اسلام و دست اندر کاران آن در پی داشته باشد.

 

چرا که حاکمان دولت مستقل بیست و چند ساله دانشگاه آزاد نیز کم از جریان انحرافی نداشته و شاید بتوان ادعا کرد که اگر هم هسته های اولیه این جریان را آنان نکاشته باشند، آب و کودش را خودشان داده، و تنومندش کرده اند؛ پس لاجرم می بایستی در توافقی پایاپای وارد عرصه خطرناک، اما فریبنده انتخابات شده باشند تا شاید به خیال خام خود علیرغم نداشتن پایگاهی اجتماعی به جهت فاصله نجومی سبک تفکر و اندیشه ها و عقایدشان با مردم انقلابی و ولایی بتوانند با تکیه بر پول های باد آورده، مجلس را برای پیشبرد اهداف بلند مدت خود در دست گیرند.

 

پس اکنون که صف دشمن در هیئتی شاید موجه و این بار با متحدی قوی از لحاظ اقتصادی پای به عرصه مبارزه گذارده، و با تکیه بر عنصر پول و نفوذ سعی در تغییر مذاق ی و اعتقادی مردم به عنوان یکی از اصلی ترین اهداف جنگ نرم دشمن علیه نظام ولایی ایران اسلامی دارد، بیداری و بیدارگری خواص اقشار مختلف علی الخصوص جامعه دانشگاهی و در رأس آن قشر همیشه در صحنه دانشجو که به تعبیر رهبر معظم انقلاب، امام ای (مد ظله العالی) افسران جوان جنگ نرم بوده، و مأموریت حفظ و صیانت از کیان تفکر ناب انقلاب اسلامی را بر عهده دارند، بیش از پیش ضروری نموده، و نیازمند یک حرکت منسجم و حساب شده و این بار هجومی و نه صرفأ دفاعی در جهت شناساندن چهره واقعی جریانات و افراد دخیل در چنین موضوعاتی می باشد.